طلیعه
شکوفایی اراده و خرد
خودشناسی و خودیابی مقدمه «خودسازی» و «خود شدن» و در نهایت خود
شکوفایی همه جانبه است. انسان یگانه موجود عالم خلقت است که
خداوند از روی کرامت و حرمت به او استقلال و آزادی انتخاب داده است
تا شخصیت خود را تشکیل و سرنوشت خود را رقم زند.
به تعبیر استاد شهید مرتضی مطهری(ره) «هر موجودی که پا به این
جهان میگذارد و آفریده میشود همان است که آفریدهاند اما انسان
تنها موجودی است که پس از آفرینش، تازه مرحله این که چه باشد و
چگونه باشد را آغاز میکند. انسان چیزی نیست که آفریده شده باشد
بلکه آن چیزی است که خودش بخواهد.» (1)
در اینجا ما شاهد یک رویکرد کاملا خلاق و فعّال در مورد ماهیّت
انسان و چگونگی شکلگیری شخصیت او هستیم، در این نگاه همه عوامل
سرشتی و محیطی در خدمت رشد و تعالی انسان به سبک و سیاقی که خودش
بخواهد تفسیر میشود. توجه به نقش بنیادی «خـود» و تأکید بر
استقلال و آزادی انسان در تکوین شخصیت خویش نشان از یک نگاه پیش رو
از تعلیم و تربیت و برجستهسازی نقش اراده و خرد دارد.
این دو نیرو از مؤلفههای مهم است که از اوایل نوجوانی، تفکر
انتزاعی ظهور پیدا میکند و به تدریج و طی چندین سال به نوعی پختگی
و انتظام میرسد. با شروع دوره جوانی که از حدود هیجده سالگی است
تفکر به درجهای از آمادگی و مهارت میرسد که فرد به طور نسبی قادر
به تبیین و ارزیابی زندگی خواهد بود. و میتواند مناسبات خود را
با خالق خویشتن، خانواده، خلقت و خلق بررسی نموده و آنها را از
یکدیگر متمایز کند. و راه و رسم زندگی را انتخاب نماید. عنصری که
او را در این حرکت یاری میدهد اراده و تفکر است.
امید است در سال نوآوری و شکوفایی، در زمینه خودشناسی عملی،
شیوه تفکر صحیح، تقویت اراده، و نقش آن در رشد و تعالی شخصیت
فردی و سازمانی و اجتماعی را مورد مطالعه قرار دهیم و به خود
شکوفایی «تحقق خویشتن» که تأمین یک نیاز اساسی روانی است دست یابیم
.
ان شاءالله
------------
1-
مجموعه آثار شهید مرتضی مطهری ج 2 ، ص 312