قال رسول الله (ص) : إنّ أفضَلَ الهَدِيَّهِ أو أفضَلَ العَطِيَّهِ ، الكَلِمَهُ مِن كلامِ الحِكمَهِ يَسمَعُها العَبدُ ثُمّ يَتَعَلَّمُها ، ثُمّ يُعَلِّمُها / (كنز العمّال : 28891)
بهترين هديه يا بهترين عطا ، سخن حكيمانه اى است كه آدمى آن را بشنود و ابتدا خود آن را ياد بگيرد و سپس [به ديگران] ياد دهد .
این هیاهوها و شخصیتها چند روز دیگر به پایان میرسد !
اگر برای خدا قدم بردارید، خداوند متعال مُقَلِّبَ الْقُلوب است، دلها را به شما متوجه میسازد: انَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدّا . شـما در راه خدا زحـمت بـکشید، فـداکاری کنید، خـداوند شـما را بـی اجر نمیگذارد اگر در این دنیا نشد، در آخرت پاداش خواهد داد. اگر جزا و پاداش شما را در این عالم نداد چه بهتر. دنیا چیزی نیست. این هیاهوها و شخصیتها چند روز دیگر به پایان میرسد، مانند خوابی از جلو چشم انسان میگذرد، لکن اجر اخروی لا یتناهی و تمام نشدنی خواهد بود.
[ امام خمینی (ره)/ جهاد اکبر / ص 33 ،انتشارات امیر کبیر 1360]
یکی از معجزات اسلام
یکی از عواملی که در جامعه از بدیها جلوگیری میکند، نهی از منکر و منکر ساختنِ منکر است. نگذاریم «منکر» «معروف» و «معروف» «منکر» شود. نهی از منکر کردن، مثل این است که بگویید آقا چرا این کار را میکنی؟ این چه حرکت بدی است که انجام میدهی؟ یک نفر بگوید، دو نفر بگویند، ده نفر بگویند؛ بالاخره طرف مجبور میشود ترک کند؛ یعنی اگر بارها گفته شد، روحاً مغلوب میگردد. من همین امر به معروف و نهی از منکر زبانی را - ولو به شکل خیلی راحت و آرام و بدون هیچ خشونت و دعوایی - واقعاً یکی از معجزات اسلام میدانم. مثلاً یک نفر کار خلافی میکند، میگویند آقا شما این کار را نباید میکردی. این مـطلب را بـگو و برو. میگوید ، او برمی گردد دو تا فحش به من میدهد. خیلی خُب؛ حالا دو تا فحش هم به شما بدهد؛ برای خاطر امر خدا تحمّل کنید. اگر نفر دوم هم بگوید آقا شما باید این کار را نمیکردی؛ بدانید اگر دعوا هم بکند، دعوایش کمتر از آنی است که با نفر اوّل کرده است. نفر سوم و نفر دهم و نفر بیستم هم همینطور. بنابراین، اگر نهی از منکر باب شد و تا نفر بیستم رسید، شما خیال میکنید آن آدم دیگر آن کار را تکرار خواهد کرد؟ نهی از منکر واقعاً معجزه میکند. فقط هم زبانی؛ یدی اش در اختیار حکومت است؛ یعنی اگر جایی باید با گناهکار به صورت یدی و مجازاتی برخورد کنند، فقط دستگاههایی از حکومت هستند که مسؤول این کارند؛ مردم نباید بکنند. اما زبانی چرا؛ خیلی هم اثر دارد.
بیانات امام خامنه ای مد ظله العالی در جلسه پرسش و پاسخ مدیران مسئول و سر دبیران نشریات دانشجویی / [04/12/77]
این دو نفر ملعون هستند !
کسانی که نماز را در اول وقت نمیخوانند نماز آنها را نفرین میکند و میگوید خدا تو را ضایع و خراب کند همان طور که تو مرا ضایع و خراب کردی. استاد ما مرحوم آقای برهان 65 سال پیش بر روی منبر میگفت و من هنوز یادم هست که میفرمود: آن کسی که نماز مغرب را آن قدر دیر بخواند که آسمان پر از ستاره شود چنین کسی ملعون است. به همین خاطر هم بود که هنوز توی مأذنه گل دسته قم اذان میگفتند و وسط های اذان بود که آیت الله مرعشی نجفی به رکوع میرفتند یعنی آن قدر نماز را زود شروع میکرد. مبادا که ستاره به آسمان بیاید. صبحها هم همین طور اگر کسی آن قدر نماز صبحش را دیر بخواند که آسمان دیگر ستارهای نداشته باشد چنین کسی هم ملعون است. بنابراین دو نفر ملعون هستند: اول آن کسی که آن قدر نماز مغرب را دیر بخواند که آسمان پر از ستاره شود و دوم آن کسی که آن قدر نماز صبح را دیر بخواند که ستارهای در آسمان باقی نمانده باشد و نزدیک طلوع آفتاب باشد این دو نفر ملعون هستند یعنی از رحمت خدا به دور میباشند.
[ از فرمایشات آیت الله مجتهدی (ره) ]
انسان می تواند به اختیار خویش همنشین سلمان و یا ابوجهل گردد !
سوال : مدتی است دیگر از انجام تکالیف دینی برای رسیدن به خدا و معنویت خسته و مایوس شده ام ، راهنمایی کنید؟
جواب : اگر انسان به وظیفه خود عمل کند، هدایتهای خدا در پی آن میآید... به کار خود مشغول باشید و به وظیفه تان عمل کنید و مایوس نشوید که شما از همان منبعی که دیگران استفاده می کردند ، استفاده می کنید. کوشش نمایید تا به منبع ( حقیقی) برسید. سلمان (رضوان الله تعالی) در اثر شناخت تکلیف و عمل به آن و پیروی از شرع با سراجِ عقل، «عَلِمَ عِلْمَ الاَولِ وَ الآخِر» ( علم اول و آخر را می دانست. ). وای برما اگر معنویّت و روحانیّت را مقدمه و وسیله رسیدن به مادیّات و فانیّات قرار دهیم ! انسان می تواند به اختیار خویش همنشین سلمان و یا ابوجهل گردد.
[ پرسش های شما پاسخ های آیت الله بهجت (ره) ورق های آسمانی ، ص 94 ]
اَلْحَذَرَ مَن قَواطِعِ الاَرْبَعَهِ!
مرحوم ملا حسين قلى همدانى (قدس سره ) به على آقاى ايروانى مى نويسد: جناب آقا: اَلْحَذَرَ مَن قَواطِعِ الاَرْبَعَهِ: كَثرهُ الكلامِ و كثرهُ الطعام و كثرهُ المنامِ و كثرهُ المُجالِسهِ مع الانام و عليك بتبديلِها و تقليبِها بذكرِ اللهِ المَلكِ العلّام. برحذر باش از چهار صفات شكننده و خوردكننده : 1 - پرحرفى و زياده گوئى 2 - پرخورى و شكم پرورى 3 - پرخوابى و تنبلى 4 - همنشينى زياد با مردم بر تو باد كه همه اينها را تبديل كنى به ذكر خداوند ملك العلّام
[ تذكره المتقين ص 237]
از خودت نجات پيدا كن!
مرحوم آيت الله حاج شيخ محمد تقى آملى يك وقت مى فرمود: در خواب ديدم دشمنى به من حمله كرد من با آن دشمن درگير و گلاويز شدم اين دشمن مرا رها نمى كرد من براى اينكه از شرّ او رها شوم دست او را به شدت گاز گرفتم كه بلكه مرا رها كند و در اين حال از خواب بيدار شدم. ديدم دستم در دهان خود من است و به شدّت دست خودم را گاز گرفته ام؛ در همان عالم خواب به من فهمانيدند كه دشمن تو كسى نيست جز خودت پس از خودت نجات پيدا كن .اين گونه خوابهاى خوب را هم خدا نصيب هر كسى نمى كند.ائمه عليهم السلام فرموده اند: بنده اى كه مورد عنايت خداوندى شد ( یُبَصِّرُهُ عُیُوبَ الدُّنْیَا وَ دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا) خداوند عيب و بدى دنيا را نشان او مى دهد و راه علاج را نيز نشان او دهد.
(اسرار عبادات تاليف آيت الله جوادى آملى ص 146)
من از ناراحتى او ناراحت شدم!
يكى از همكلاسي هاى (روحانی مبارز شهید) سيّد مجتبى نواب صفوى نقل كرد : « يك روز از خانه بيرون آمدم يك نفر در مقابل من آمد و سنگ به سوى من پرتاب كرد ، و آن به پيشانى من اصابت كرد و پيشانى مرا شكست. من پيش پدرم آمدم، (و از او شکایت کردم) پدرم همراه من به مدرسه آمد تا به مدير مدرسه شكايت كنيم و چون وارد مدرسه شديم آن بچه وقتى ما را ديد سخت ترسيده و رنگ از رخش پريد و فرار كرد. در اين موقع سید مجتبی نزد پدرم آمد و گفت : بچه شما را من زده ام و اكنون به هر گونه مجازاتى حاضرم. من گفتم، آن كه مرا زده است شما نيستيد . گفت : البته من هستم ... پدرم وقتى اين (صحنه) را ديد، گذاشت و رفت. من از سيد مجتبى پرسيدم، چرا شما اين حرف را گفتى؟! گفت : آخر آن بچه يتيم است من از ناراحتى او ناراحت شدم.»
[ مردان علم در ميدان عمل (جلد هشتم) سيد نعمت الله حسينى ]
یک استفتاء
سوال: آشخصي اضطرار مالي دارد آيا از بودجه اداره و محل سازماني مي تواند پولي را از مسئول مربوطه قرض نمايد و سپس آن را بپردازد؟
جواب: اگر مسئول مربوطه مجاز به تصرف در آن پول باشد، اشكال ندارد ولي اگر مجاز نباشد نمي تواند قرض بدهد زيرا اموال و پول بيت المال بايد در مواردي كه اجازه داده شده است هزينه شود
استفتائات مقام معظم رهبری -تنظیم شده توسط دفتر ضوابط شرعی نمایندگی ولی فقیه در سپاه