روزهداری شرایطی دارد که برخی از آن شرایط مربوط به صحت روزه است، وقتی این شرایط مراعات شود، روزه صحیح است، زیرا شخص به وظیفه خودش عمل کرده و فردای قیامت هم مؤاخذه نمیشود، اما برخی شرایط مربوط به قبولی روزه باید یکسری شرایط دیگر هم رعایت شود.
انسان با نیت روزهداری و به قصد قربت از کارهایی که روزه را باطل میکند از سحر تا مغرب پرهیز کند، اما شرایط قبولی یک شرایط دیگری علاوه بر اینها است، یعنی روزه باید صحیح باشد و یکسری امور هم باید مراعات شود تا این روزه پذیرفته شود و روزهدار نمره بگیرد و به درجاتش افزوده شود.
با این وجود انجام برخی گناهان مانع قبولی روزه است، حضرت فاطمه(س) درباره آداب روزهداری میفرماید: «مما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه»؛ روزهدارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزهاش به چه کارش خواهد آمد.
پیامبر خاتم(ص) درباره اثرات گناه در عدم قبولی روزه این چنین میفرماید: «خمس خصال یفطرن الصائم وینقضن الوضوء الکذب والغیبة والنمیمة والنظر بشهوة والیمین الکاذبة»؛ پنج صفت است که روزه را باطل و وضو را میشکند، دروغ و غیبت و سخنچینی و نظر شهوتانگیز و قسم دروغ.
ثامنالحجج امام علی بن موسیالرضا(ع) با اشاره به نقش غیبت در مانع قبولی روزه میفرماید: «اجتنبوا الغیبة غیبة المؤمن، و احذروا النمیمة، فانهما یفطران الصائم و لا غیبة الفاجر و شارب الخمر و اللاعب بالشطرنج و القمار»؛ از غیبت مؤمن اجتناب کنید و از نمامی بپرهیزید، به راستی که غیبت و نمامی روزه صائم را باطل میکند، ولی از فاجر و شارب الخمر و شطرنجباز و قمارباز غیبتی نیست. (آنان از خود هتک حرمت کردهاند و آبرو از خویش بردهاند)
بنابراین روزه یک مسمان واقعی از حفظ شکم از کل خوردنیها و نوشیدنیها و مبطلات دیگر و خلاصهای از اجتناب از گناهان و معصیت خداوند است، زیرا روزهدار بدون پرهیز از تمامی محرمات روزه واقعی را در خویش تحقق نبخشیده است.
منبع: فارس
|